บทที่ 153 ของเล่น

โจนาธานพินิจเหล่าอมนุษย์เบื้องหน้า—สิ่งมีชีวิตที่พูด หัวเราะ และเคลื่อนไหวราวกับล้อเลียนการมีชีวิต คิ้วของเขาขมวดมุ่น

เขาเติบโตมากับวิทยาศาสตร์และเหตุผล ไม่เคยเชื่ออย่างแท้จริงว่าสิ่งมีชีวิตเช่นนี้จะมีอยู่จริงได้ มันรู้สึกราวกับว่าเขาก้าวเข้ามาอยู่กลางภาพยนตร์แฟนตาซีมืดมน... ทว่าในใจเขากลับไม่มีควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ